Zoals velen weten ben ik een gestructureerd persoon die graag de controle houdt. Dat ik het boeken en reserveren van alle vakantie-beslommeringen aan mijn lief overlaat is al heel wat. Er ligt echter al een hele week een afvinklijstje op het koffie-apparaat wat er nog geregeld moet worden. Nu heeft mijn lief het ook erg druk, maar dan toch....

Zo komen we dus op vrijdag; de day before. Nog even naar Zuidplein voor mijn sneakers en dan koffers inpakken. Deze heeft dochterlief uit de kast gegraven, zo ook de matrasjes en de snorkelspullen.

Controlefreak als ik ben, wil ik het huis altijd spik en span achterlaten. dus alle wasjes en strijkjes weg. Keuken en sanitair gekuist, en bedden verschoond. Echter met pubers die vakantie hebben is dat geen makkelijke opgave. Als een woeste heks eis ik medewerking en gooi ik de 20 winterjassen door de gang met de dreiging van de komozak. Weg ermee!

Mijn lief grijpt in, de pre-vakantiestress maakt geen vrienden. Dus hop; nieuwe motorjack aan en een gedwongen ritje naar de Stormvogel om daar onder dwang een roseetje te drinken. Bah!

Zaterdag, dag van vertrek. De koffers worden nogmaals gewogen en ook andere dochter bemoeit zich met de inpakkunsten van mijn lief (want zij heeft tegenwoordig al heel wat ervaring met haar reisjes naar Rome).

Koffers in de auto en rond 12 togen we richting 020. Bij vertrek beginnen we al lekker te keuvelen over waar de benzine het voordeligst is en de eerste weddenschap ligt er al. Nu ik tegen woordig wat km maak, hou ik de benzineprijzen van de te passeren stations scherp in de gaten. We tuffen zo richting het vliegveld en de rit verloopt voorspoedig. Gelukkig heeft mijn lief (tegen idiote prijzen) de P4 nog kunnen reserveren, dus ook daar gaat de slagboom open. Op dat moment realliseer ik me dat we iets heeuul belangrijks zijn vergeten. De Zaanse mayo ligt nog in de kast!!!!! Dus voor dat we gaan inchecken, snellen we nog even door de AH op Schiphol voor 4 XL-tubes.

Mijn lief had (ivm ervaringen van de afgelopen vakanties) zijn laptop in de ruimbagage gepakt. Maar die moesten we dus weer uitpakken, batterij er uit, laptop er weer in en de batterij in de handbagage, ZUCHT. Denk je alles door te hebben.

Hapje eten, kopje koffie, boekje kopen en uiteraard sla ik de Rituals niet over. In het vliegtuig zit ik te smikkelen van mijn broodje kroket terwijl mijn lief nog steeds het saucijzenbroodje van eerder aan het herkauwen is, arme jongen.

Rond 22;30 uur landden we op Hurghada. Snel een telefoonkaart geregeld, die mijn lief nog bijna liet liggen, en op naar de bus. Bij inchecken in het hotel konden we eerst een late diner naar binnen schuiven. Of ik nog een roseetje wilde, vroeg de ober.Ik was gesloopt dus vertelde ik dat we naar onze kamer gingen, zet deze gast de hele fles op tefel. " Om mee te nemen". Daar zeg ik geen nee tegen.

In de kamer schrikken we. Een schone doch iets kleine kamer met maar 1 bed. Nu zul je denken, logisch, maar wij slapen alle keren al ieder in een eigen twijfelaar. En nu liggen we samen in 1 2-persoonsbedje. Dat wordt cosey.

Zondag-ochtend. Om half 8 ontbijt en naar het zwembad.Ik heb mijn nieuwe beker gevuld (lees mega bidon van 1,5 liter) met water dus zo komen we al en eind in de ochtend. Lekker luieren en badderen en om 11 uur de introductie waar je ook excursies kan boeken. We hadden vantevoren al afgesproken om te gaan snorkelen bij Dolfin-house, dus dat geregeld.

Weer terug aan het zwembad. Mijn lief ging 's middags wat eerder naar de hotelkamer voor zijn badritueel. Nu was ik met Chewbacca naar het zwembad gegaan, maar trof later in de hotelkamer Slick Dick. Manscape tot een hoger noveau.De afvoer van de douche loopt niet meer en de tondeuse is overleden, maar ik heb mijn mannetje terug (5 kilo lichter). Voortaan geef ik hem op bij het schapen scheren. Waarschijnlijk wordt hij morgen als een nieuwe gast aangezien en wordt hem weer vanalles aangeboden.

In de avond heerlijk gegeten bij de Orient (ze hebben hier 5 restaurants) om vervolgens heerlijke koffie te nuttigen. We hebben ook een nieuwe ervaring. Een Egyptische regenbui. De druppels zijn al verdampt voor dat ze de vloer raken en wij Hollanders ervaren dit meer als een verdwaalde druppel van een tuinsproeier. Ook een onweersbui. Veel vuur, weinig donder. Maar een mooi schouwspel.

Nu hebben we een half uur rondgelopen maar nog niet de helft van het complex gezien. Situatieschets; Je kan per watertaxi naar het strand of de verderop gelegen restaurants varen. Nog genoeg te doen dus. Straks nog even buizen of een laptopspelletje, en weer voorslapen voor de zware dag van morgen, want mijn lief zal morgen gewoon moeten werken.....